حالا از اینجا می رسیم به رویکرد بعدی ایگو که: گیرنده بودنه..
یعنی مدام در حال کندن از بقیه است، مدام چشمش به بقیه است که چه نفعی براش دارن، چی بهش میرسه..
یعنی الان که میگیم اول باید ما عشق بدیم تا عشق رو دریافت کنیم، ایگو ناراحت میشه..
میگه اِاِاِاِاِاِاِاِ چرا من؟؟ اول اون؟؟
چون گیرنده است..
اما خداوند بخشنده است..
ما اگه من خدایی باشیم، میدونیم که ما خالقیم، ما باید اول انرژی عشق رو بفرستیم تا عشق دریافت کنیم، نه اینکه بشینیم تا اول یکی یه عشقی بده، بعد ما برگردونیمش..
نه، قوانین جهان که به این شکل کار نمیکنن..
قانون میگه اول تو باید این انرژی باشی تا همین انرژی به سمتت بیاد..
پس نباید منتظر باشیم تا اول بقیه بهمون عشق بدن بعد ما، نباید گیرنده باشیم، باید اول بخشنده باشیم تا دریافت کنیم..

دلیل بعدی دوست نداشتن همسر مون، این رویکرد دیگه ی من ذهنی و ایگوست که: مدام به دنبال دشمن تراشی و جدایی انداختنه..
یعنی کاری میکنه که ثابت کنه بهت که بقیه دشمن تو هستن و قصد بدی بهت دارن..
در صورتی که خودش دشمن همه ی ماست..
یعنی همه ما در کنار هم در مقابل یک چالش، در مقابل یک دشمن قرار داریم..
اما این ایگو در تک تک ما کاری کرده که خودش رو قایم کرده و ما رو با هم دشمن میکنه و بعد خودش یه کنار وایمیسته و به ما میخنده..

دوستان، ایگو دشمن سرسخت روابط ماست، یعنی مدام سعی میکنه توی روابطمون برامون دشمنی و چالش ایجاد کنه تا بین ما رو بهم بزنه..
اصلا ایجاد تنش بین روابط ما، خوراک ایگوست..
مدام میگه الان اون این کار رو کرد، الان معلوم نیست داره این فکر رو میکنه در مورد من، الان منظورش از این کارش این بوده و..
کاری میکنه که ما با طرف مون سرسنگین میشیم، حرف نمیزنیم و مدام این فکرهای من ذهنی تو سر ما می چرخه..
تا اینکه یهو منفجر میشیم و هر چی تو دهن مون هست رو بهش میزنیم و اونم که بودا نیست، من ذهنی داره، اونم شروع میکنه و جنگ و دعوا شروع میشه..

همین باعث دلخوری میشه و تلنبار شدن این حرفها روی هم باعث کینه و دشمنی میشه..
و ما این ها رو از چشم طرف مقابل مون می بینیم، نه از چشم این دشمن در درون خودمون و در درون طرف مقابل مون..

ممکنه یکی از دلایل دوست نداشتن همسر مون همین حرفهایی که قبلا بهمون زده باشه، که یادمون نمیره چی بهمون گفته و چه کاری کرده..
اینم یکی دیگه از حربه های من ذهنیه، که مدام با به یادآوری خاطرات تلخ گذشته، با یادآوری حرفهای نامربوطی که قبلا بهمون زده، حال ما رو بد میکنه تا از طرف مقابل مون تنفر پیدا کنیم..
به این شکل عمل میکنه..

شاید بگی خوب خانوم شعبانی واقعا حرفهای بدی زده، واقعا کارهای بدی کرده، یعنی میگی اونارو ندیده بگیرم؟!!
ببین دوست عزیز، من نمیخوام در مورد بخشش حرف بزنم، چون به نظر من و البته طبق قوانین کائنات، من خودم باعث میشم که اطرافیانم با من چه رفتاری داشته باشن..
امکان نداره تو زندگی ما اتفاقی بیفته که با انرژی ما همخوانی نداشته باشه..
ما توی شهر هرت زندگی نمیکنیم که هر اتفاقی اتفاقی بیفته و هر کسی هر رفتاری دلش خواست با ما داشته باشه..
هر چند که من ذهنی و ایگو اینو میگه..
من ذهنی و ایگو معتقد به شانسی بودن و اتفاقی بودنه، اما این جهان با این نظمش، قوانین خودش رو داره..
اینکه تو هر انرژی ای رو بدی، اتفاقات مشابه با همون انرژی رو به سمت خودت می کشونی..
این معنی کارماست..
کارما یعنی برگشت انرژی هایی که فرستادی به سمت خودت..

پس با توجه به این قانون عادل، من حقم بوده یه جورایی که اون آدم با من این رفتار رو داشته..
اینجا سخت ترین قسمت قضیه است، که من ذهنی هیچ جوره زیر بار نمیره..
ولی به این قسمتش هم فکر کنید، که زمانی که شما بگید من خودم خالق زندگی خودم هستم و مسئولیت زندگی تون رو به عهده بگیرین، قدرت دست شما میفته..
شما قدرت تغییر زندگی تون رو خواهید داشت..
اگه من باعث شدم این آدم با من این رفتارهای زشت رو داشته باشه، پس اگه خود من هم تغییر کنم، این آدم تغییر میکنه..
پس بنابراین نیازی نیست که بخوام اون آدم رو با کلی حرف زدن یا سرزنش کردن یا غر زدن، بخوام ادبش کنم، بخوام تغییرش بدم، تا دوستش داشته باشم، تا از زندگی ام لذت ببرم..
خوبی قوانین کائنات همینه..
که برای تغییر زندگی تون، برای رسیدن به خواسته هاتون، به تغییر هیچ کسی نیاز ندارین جز خودتون..

یادمون باشه که ایراد از آدمهای زندگی مون نیست، ایراد از نشناختن من ذهنیه، نشناختن دشمنیه که تو وجود همه ی ماست و سعی میکنه روابط ما رو بهم بزنه..
و تا زمانی که با این من ذهنی به جهان نگاه کنیم، هیچوقت کسی رو تا همیشه دوست نخواهیم داشتیم..
یه جوری روابط ما رو بهم میزنه..
و تو مدام در چرخه ی عوض کردن آدم های زندگی ات میفتی..
و شایدم اگه طلاق گرفتن و ازدواج مجدد برات سخت باشه، قطعا یک زندگی تلخ رو خواهی گذروند که هر روزش فقط تحمل کردنه..

پس اگه بخوایم یه نتیجه گیری ای داشته باشیم، میتونیم بگیم:
دلیل دوست نداشتن همسر مون، همسرمون نیست..
من ذهنی درون منه که کاری میکنه که فقط زشتی ها و بدی ها و ایرادها و خاطرات تلخ و.. یادم بیاد و فقط به اونا فکر کنم و این انرژی منفی رو تولید کنم و از همین رفتارها از طرف مقابلم ببینم..
اما کار ما اینه که در مقابل این من ذهنی و ایگو مقاومت کنیم، پس تمام تلاش مون رو میکنیم تا بتونیم به خوبی های طرف مقابل مون توجه کنیم و ازش تشکر کنیم..
تا اونم شکلش برای ما تغییر کنه..
یعنی یا ما من ذهنی و ایرادها و عیبهای همسرمون رو می بینم که باعث میشه همسرمون هم برامون همون شکلش رو نشون بده..
یا من خدایی یا قسمت خدایی اش و وجود خدایی اش رو می بینیم که این باعث میشه همون قسمتش رو به ما نشون بده..
دوستان این قانون معروف این جهانه که میگه: ناظر جنس منظور رو تعیین میکنه..
یعنی این شما هستین که تعیین می کنید طرف مقابل تون براتون چه شکلی باشه، با شما به چه شکل رفتار کنه..
تو عوض شو تا همسرت هم عوض بشه..
تو عوض شو تا جهان برای تو عوض بشه..